បច្ច័យ

[baccai]

【名】

不明

◇ (Chuon Nath) (បច្ចយ; ប្រត្យយ) ហេតុ​ជាទី​អាស្រ័យ​ត​គ្នា; ទំនង, លំអាន; ហេតុ​ដែល​នាំ​ឲ្យ​ផល​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ ។ល។ គ្រឿង​អាស្រ័យ​សម្រាប់​បព្វជិត (ម. ព. ចតុប្បច្ច័យ) ។ ព. វ. អក្សរ​ដែល​ចុះ​ផ្សំ​ខាង​ចុង​ធាតុ (កិរិយា​សព្ទ) នៃ​ភាសា​បាលី ឬ សំស្រ្កឹត, ដូច​ជា នាយក, មក​ពី នី “នា